ข่าวสาร

ในวันที่เด็กหลายคนยังไม่รู้ว่าจบ ม.3 จะไปต่อทางไหน กันทรากร วงศ์สิงห์ หรือ พอร์ช กลับรู้แน่ชัดว่า

"ความจริงแล้วสิ่งที่เราขาด อาจจะเป็นพื้นที่ปลอดภัย เพื่อให้ใจได้พักผ่อนและทบทวนอารมณ์และความรู้สึก" ประโยคนี้สะท้อนความรู้สึกลึกๆ ที่อาสาสมัครหลายคนอาจไม่ทันสังเกตในขณะที่เราทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น บางครั้ง...อาจลืมดูแลหัวใจของตัวเอง ด้วยความเข้าใจนี้ มูลนิธิยุวพัฒน์เชื่อมั่นเสมอว่า

“ผมเป็นเด็กเรียนดีแต่ขาดโอกาส” เป็นประโยคหนึ่งในเรียงความที่ “อนุภาพ โอสถเจริญ” เคยเขียนไว้เมื่อครั้งขอทุนการศึกษาสายอาชีพจาก “มูลนิธิยุวพัฒน์” กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่เปลี่ยนทั้งชีวิตของเด็กชายคนหนึ่ง และอาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคน

“ชีวิตผมไม่มีแผนสำรองสำหรับสายสามัญ เพราะตั้งใจมาตั้งแต่แรกว่า "สายอาชีพ" คือทางรอด” คำพูดหนักแน่นจาก “อมรเทพ โรจน์รุ่ง” หรือ

วสันต์ คำภิระวงศ์ เล่าถึงจุดเริ่มต้นเมื่อ 24 ปีก่อน วันที่ตัดสินใจสมัครทุนการศึกษาของมูลนิธิยุวพัฒน์ เพื่อเปลี่ยนเส้นทางชีวิตของตนเองและครอบครัว ครูแนะแนวของเขาเห็นศักยภาพและแนะนำให้ทำพอร์ตฟอลิโอสมัครทุน

เด็กหญิงคนหนึ่งจากโรงเรียนวัดแถวบ้าน กำพร้าพ่อตั้งแต่ยังเด็ก เป็นหนึ่งในพี่น้องสามคนเติบโตมาในครอบครัวที่ขาดแคลน การเรียนจึงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอ เพราะนอกจากต้องช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวแล้ว ก็ยังต้องดิ้นรนเพื่อให้ได้เรียนต่อ วันนี้ เปิ้ล

เด็กสมัยนี้ไม่เหมือนเดิม… แล้วเราจะสร้าง “คนดี” รุ่นใหม่อย่างไร? เรามักได้ยินคำพูดทำนองว่า “เด็กสมัยนี้เปลี่ยนไป”

เมื่อโอกาสเป็นจุดเริ่มต้นของความฝัน เด็กทุกคนมีความฝัน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาสเดินไปถึงฝันของตัวเอง บางคนฝันอยากเป็นศิลปิน บางคนอยากเป็นหมอ หรือช่างยนต์ แต่เส้นทางสู่ความฝันของพวกเขาไม่เคยราบรื่น และหลายครั้งอุปสรรคทางเศรษฐกิจและสังคมก็ทำให้ความฝันนั้นดูห่างไกลออกไปเรื่อยๆ

"การเรียนสายอาชีพไม่ใช่ทางเลือกที่สอง แต่เป็นประตูสู่อนาคตที่มั่นคง" นี่คือเรื่องราวของ "แก้ม ศุภาพิชญ์" ในวัย 17 ปี